Οι ευρυαγγείες είναι διεσταλμένα τριχοειδή αγγεία τα οποία σπάνε και απλώνονται στο δέρμα. Μοιάζουν με ιστό αράχς και αποκτούν κόκκινο ή μπλε χρώμα. Εντοπίζονται σε διάφορες περιοχές  του δέρματος όπως το πρόσωπο και τα πόδια.

Laser για ευρυαγγείες Αγγειοχειρουργός Αγγειολόγος Δρ. άς ώς Αθήνα

Laser για ευρυαγγείες: Ποιες οι αιτίες εμφάνισης των ευραγγειών;

Οι ευρυαγγείες μπορεί να οφείλονται σε:

• Κληρονομικούς παράγοντες
• Ορμονικές μεταβολές (εγκυμοσύ, εμμηνόπαυση)
• Σε αυξημέ φλεβική πίεση
• Σε παθήσεις των τοιχωμάτων των αγγείων

Η έντο ορθοστασία, το κάπνισμα, η παχυσαρκία και η έκθεση στον ήλιο αποτελούν επιβαρυντικούς παράγοντες για την εμφάνισης ευρυαγγειών.

Πώς λειτουργεί το laser για ευρυαγγείες;

 Το πιο ενδεδειγμένο laser για ευρυαγγείες είναι το Nd-YAG laser. Το laser εκπέμπει ένα ισχυρό παλμό φωτός με μήκος κύματος 1064 nm, ο οποίος εισχωρεί κάτω από την επιδερμίδα και  απορροφάται από την αιμοσφαιρί του αίματος των αγγείων στο σημείο εφαρμογής. Λόγω του laser η θερμοκρασία του αγγείου ανεβαίνει και η κυκλοφορία του αίματος σταματά. Έτσι, το αγγείο καταστρέφεται και στη συνέχεια απορροφάται από τον οργανισμό.

Η θεραπεία με laser για ευρυαγγείες δεν είναι ιδιαίτερα επώδυ και ο ασθενής νιώθει μόνο ένα ελαφρύ κάψιμο ή τσίμπημα. Ο γιατρός πριν τη θεραπεία εφαρμόζει τοπικά μια αναισθητική κρέμα, αλλά υπάρχει και η δυνατότητα εφαρμογής ψυχρού αέρα στη διάρκεια της θεραπείας. Και οι δύο τρόποι βοηθούν ιδιαίτερα και ελαττώνουν την ένταση την πόνου.

Laser για ευρυαγγείες: Ποια η διάρκεια της θεραπείας;

 Κάθε συνεδρίας με laser για ευρυαγγείες διαρκεί από 20 έως 60 λεπτά. Αυτό εξαρτάται από την περιοχή στην οποία γίνεται η εφαρμογή και από την έκταση που έχει το πρόβλημα.

Laser για ευρυαγγείες: Πού γίνεται η θεραπεία;

 Το laser για ευρυαγγείες μπορεί να γίνει στο ιατρείο και ο ασθενής επιστρέφει άμεσα στις καθημερινές του ασχολίες.

Με το laser για ευρυαγγείες μπορούν να αντιμετωπιστούν όλα τα είδη αγγειακών βλαβών;

Οι σύγχρονες τεχνικές με laser μπορούν να αντιμετωπίσουν ή να βελτιώσουν αισθητά την πλειοψηφία των αγγειακών βλαβών. Αιμαγγειώματα, σημάδια εκ γενετής, ευρυαγγείες σε πρόσωπο, στέρνο και πόδια μπορούν να θεραπευτούν.

Σε ποια ηλικία μπορεί να γίνει το laser για ευρυαγγείες;

 Δεν υπάρχει συγκεκριμέ ηλικία έναρξης του laser. Ο χρόνος που θα αποφασίσει ένας ασθενής να αντιμετωπίσει το πρόβλημα που έχει με τις ευρυαγγείες εξαρτάται από τον ίδιο. Στις γυναίκες γίνεται μετά την έναρξη της έμμηνου ρύσεως.

Το laser θεωρείται ασφαλής θεραπεία;

Η χρήση του laser για ευρυαγγείες είναι μια ασφαλής μέθοδος χωρίς παρενέργειες. Υπάρχει πιθανότητα μετά τη θεραπεία ο ασθενής να παρατηρήσει ερυθρότητα ή οίδημα στην περιοχή το οποίο όμως θα υποχωρήσει μέσα σε λίγες μέρες.

Πόσο συχνά μπορεί να επαναλαμβάνεται;

 Ανάλογα με το σχήμα, την έκταση και των αγγειακών βλαβών που θέλουμε να αντιμετωπίσουμε, καθορίζεται και η συχνότητα των συνεδριών. Συνήθως γίνονται 2-4 συνεδρίες με μεσοδιαστήματα  3 εβδομάδων.

Laser για ευρυαγγείες: Τα αποτελέσματα είναι μόνιμα;

 Τα αποτελέσματα από τις θεραπείες είναι μόνιμα και οι ευρυαγγείες δεν επανεμφανίζονται στο ίδιο. Νέες αγγειακές βλάβες μπορούν να παρατηρηθούν σε άλλες περιοχές του δέρματος, ιδιαίτερα όταν συνυπάρχουν επιβαρυντικοί παράγοντες. Συνήθως συστήνεται παρακολούθηση από τον γιατρό, ώστε αν εμφανιστούν ξανά ευρυαγγείες να τις αντιμετωπίσουμε έγκαιρα.

Ποιες προφυλάξεις πρέπει να πάρω μετά τη θεραπεία;

 Το laser για ευρυαγγείες είναι μια θεραπεία που δεν απαιτεί ιδιαίτερες προφυλάξεις και η αποθεραπεία είναι πολύ σύντομη. Είναι καλό όταν γίνεται στα κάτω άκρα να αποφεύγεται η παρατεταμέ ορθοστασία και η γυμναστική για μερικές ημέρες. Ενώ συστήνεται και η χρήση αντηλιακού στις περιοχές εφαρμογής του laser για να αποφύγουμε το ενδεχόμενο μεταφλεγμονώδους υπερμελάγχρωσης.

The post Laser για ευρυαγγείες appeared first on άς ώς | Αγγειοχειρούργος - Αγγειολόγος.

Οι φλέβες αποτελούν ένα από τα τρία είδη αγγείων του κυκλοφορικού συστήματος του ανθρώπου. Το καθένα εξυπηρετεί διαφορετικούς και πολύ σημαντικούς σκοπούς. Οι αρτηρίες μεταφέρουν το οξυγονωμένο αίμα (αρτηριακό αίμα) από την καρδιά μέσω της αορτή. Οι αρτηρίες δεν έχουν βαλβίδες όπως οι φλέβες, γιατί αφενός οι συσπάσεις των τοιχωμάτων τους, που συντελούνται με τη βοήθεια του μυϊκού ιστού που περιέχουν αφετέρου η ελαστική σύσταση του μέσου χιτώνατους  βοηθούν στην προώθηση  του αίματος. Τα λεμφαγγεία  που είναι μικρότερα αγγεία , επιτρέπουν την συλλογή ουσιών και περίσσειας υγρών από τους ιστούς και μεταφέρουν αυτό  στην κεντρική κυκλοφορία.

φλέβες αγγειοχειρουργός αγγειολόγος άς

Φλέβες

Οι φλέβες είναι αγγεία που μεταφέρουν το αίμα στην καρδιά μέσω των πνευμόνων. Συμβάλλονται σε μεγαλύτερα από μικρότερα αγγεία ξεκινώντας από  τα τριχοειδή . Οι φλέβες και τα φλεβίδια λειτουργούν σαν αποθήκες αίματος, αφού μέσα σε αυτά βρίσκεται η μεγαλύτερη ποσότητα αίματος. Αποτελούν το φλεβικό σύστημα, ένα πολύπλοκο μηχανισμό, με τον οποίο το αίμα μεταφέρεται προς την καρδιά παρά την αντίθετη δύναμη της βαρύτητας, όταν ο άνθρωπος στέκεται όρθιος. Σε αυτή τη διαδικασία συμμετέχουν  οι βαλβίδες που βρίσκονται στο εσωτερικό των φλεβών και είναι αυτές που εμποδίζουν την παλινδρόμηση του αίματος  συμβάλλοντας εμμέσως στην επιστροφή του προς την καρδιά. Οι βαλβίδες όμως των τοιχωμάτων του κορμού και των κάτω άκρων παρουσιάζουν μια ιδιαιτερότητα, καθώς διαθέτουν μηνοειδείς βαλβίδες. Δηλαδή στο ενδοθήλιο (το εσωτερικό στρώμα των αγγείων) βρίσκονται σχηματισμοί σε δύο αντίθετες πλευρές που μοιάζουν με εκκολπώματα(γλωχίνες). Οταν το αίμα ρέει προς την καρδιά, εφάπτονται στα τοιχώματα του αγγείου και αφήνουν το αίμα να περνά ελεύθερα. Σε αντίθετη περίπτωση, όταν δηλαδή το αίμα ρέει ανάποδα ( από την καρδιά προς τα πόδια) οι γλωχίνες  αυτές  ανοίγουν και εμποδίζουν το δρόμο στο αίμα. Τα τοιχώματα των φλεβών είναι λεπτά καθώς η πίεση που επικρατεί μέσα σε αυτές είναι πολύ χαμηλότερη από ότι στις αρτηρίες.

Οι φλέβες ταξινομούνται ως εξής:

1. Επιπολής ή επιφανειακό φλεβικό σύστημα: Οι φλέβες αυτές βρίσκονται πιο κοντά στο δέρμα( υποδόρια) χωρίς να συνοδεύουν αντίστοιχες αρτηρίες και σχηματίζουν ένα εξαιρετικά σύνθετο δίκτυο. Βοηθούν στη ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος και οι κυριότερες φλέβες είναι οι μείζων και ελάσσων σαφηνής φλέβες.
2. Εν τω βάθει φλεβικό σύστημα: Αυτές οι φλέβες βρίσκονται μεταξύ των  μυών και πραγματοποιούν διάφορες σημαντικές λειτουργίες με κυριότερη την μεταφορά του αίματος από τους ιστούς προς την καρδιά.
3. Διατιτραίνουσες ή διατιτρώσες φλέβες: Συνδέουν το επιπολής φλεβικό σύστημα με το εν τω βάθει, ξεκινώντας τη μεταφορά αίματος από το επιπολής σύστημα και καταλήγοντας στο εν τω βάθει.

Φλέβες και φλεβική ανεπάρκεια: Προβλήματα που μπορεί να δημιουργηθούν από τη μη σωστή κυκλοφορία του αίματος.

Τα παθολογικά προβλήματα που δημιουργούνται από τη  κυκλοφορία του αίματος στις φλέβες είναι η φλεβική ανεπάρκεια. Οι φλέβες μεταφέρουν το  αίμα από τα πόδια προς την καρδιά. Όταν όμως τα τοιχώματά τους διατείνονται λόγω στάσης και παλινδρόμησης, οι φλέβες φουσκώνουν και έτσι δημιουργούνται οι κιρσοί. Η διάταση αυτή των τοιχωμάτων οφείλεται συνήθως σε ελαττωματικές ή κατεστραμμένες βαλβίδες.  Με την πολύωρη ορθοστασία και την καθιστική θέση το αίμα λιμνάζει στα πόδια και επιδεινώνεται η κατάσταση. Η φλεβική ανεπάρκεια είναι πιο συχνή στις γυναίκες.

The post Φλέβες και φλεβική ανεπάρκεια appeared first on άς ώς | Αγγειοχειρούργος - Αγγειολόγος.

γάγγραινα αγγειοχειρουργός αγγειολόγος άς ώς

Πού μπορεί να οφείλεται η γάγγραινα;

Η απόφραξη μεγάλων αρτηριών σε ένα σημείο μπορεί να προκαλέσει γάγγραινα στη γύρω περιοχή.  Οι ιστοί αρχίζουν να μαυρίζουν και ο ασθενής χάνει στην αίσθηση πόνου στο σημείο που εντοπίζεται. Είναι μια πάθηση που συμβαίνει συχνά σε ασθενείς με διαβήτη, και εκδηλώνεται κυρίως στα δάκτυλα των ποδιών. Άλλες αιτίες εμφάνισης της γάγγραινας είναι τα κρυοπαγήματα, οι επιπλοκές λοιμώξεων, η θρόμβωση κ.α.

Ποιοι οι τύποι γάγγραινας;

Η γάγγραινα χωρίζεται :

i) Ξηρή γάγγραινα: σε αυτή τη μορφή ο ιστός έχει νεκρωθεί, αλλά δεν έχει μολυνθεί. Αρχικά το σημείο είναι πιο κρύο και σταδιακά μαυρίζει. Η περιοχή είναι επώδυ, αλλά καθώς ο ιστός νεκρώνεται ο πόνος μειώνεται. Η ξηρή γάγγραινα δεν εξαπλώνεται όμως υπάρχει η πιθανότητα να εκδηλωθεί η υγρή μορφή. Εκδηλώνεται πιο συχνά σε άτομα με διαβήτη, κρυοπαγήματα ή αρτηριοσκλήρυνση.

ii) Υγρή γάγγραινα: σε αυτή τη μορφή η νέκρωση του ιστού συνοδεύεται από βακτηριακή λοίμωξη. Ο ιστός λόγω της φλεγμονής αρχικά είναι κόκκινος και πιο ζεστός. Σταδιακά μελανιάζει και στην περιοχή αρχίζει να μαζεύεται πύον. Η υγρή γάγγραινα εξαπλώνεται γρήγορα και είναι απειλητική για τη ζωή του ασθενή.

iii) Αεριογόνος γάγγραινα: προκαλείται κυρίως από το βακτήριο Clostridium perfringens το οποίο αναπτύσσεται μετά από τραυματισμό ή χειρουργική πληγή. Λόγω της λοίμωξης παράγεται ένα αέριο με δυσάρεστη οσμή. Και αυτή η μορφή πρέπει να αντιμετωπίζεται έγκαιρα.

iv) Εσωτερική γάγγραινα: προκαλείται από τη διακοπή της ροής του αίματος σε κάποιο όργανο. Συνήθως προσβάλλει το έντερο ή τη χοληδόχο κύστη. Εκδηλώνεται με πυρετό και πόνο και χρήζει άμεσης αντιμετώπισης.

v) Γάγγραινα Fournier: πρόκειται για ένα τύπο γάγγραινας που προσβάλλει τα γεντικά όργανα. Εκδηλώνεται πιο συχνά στου άνδρες, με συμπτώματα όπως πόνος, ερυθρότητα, οίδημα. Είναι αποτέλεσμα μόλυνσης των γεντικών οργάνων ή του ουροποιητικού συστήματος.

Με ποια συμπτώματα εκδηλώνεται η γάγγραινα;

Συνήθη συμπτώματα αποτελούν:

• Πυρετός που επιμένει
• Οίδημα ή φυσαλίδες στο δέρμα
• Αίσθημα καψίματος
• Ερυθρότητα
• Αλλαγές στο δέρμα (πιο κρύο ή ζεστό, πιο σκληρό)

Εφόσον υπάρχει υποψία για γάγγραινα είναι σημαντικό ο ασθενής να επικοινωνήσει άμεσα με το γιατρό του.

Ποιοι οι τρόποι πρόληψης;

• Η σωστή φροντίδα των ποδιών είναι πολύ σημαντική για ασθενείς με διαβήτη ή αρτηριοσκλήρυνση. Ακόμα και ένας μικροτραυματισμός απαιτεί μεγάλη προσοχή
• Επίσης η ρύθμιση του διαβήτη και η διατήρησή του σε φυσιολογικά επίπεδα είναι αναγκαία
• Η διακοπή του καπνίσματος πολύ σημαντική για να αποφύγουμε βλάβες σε αιμοφόρα αγγεία

Ποια η θεραπεία της γάγγραινας;

Η αντιμετώπιση της πάθησης γίνεται με χειρουργικό καθαρισμό των νεκρωμένων ιστών και σε πολλές περιπτώσεις ακρωτηριασμό ανάλογα με τη μορφή της. Φυσικά όλες οι μορφές απαιτούν άμεση θεραπεία.

Η ξηρή γάγγραινα αντιμετωπίζεται με χειρουργική αφαίρεση του ιστού που έχει νεκρωθεί αφού πρώτα διασφαλιστεί η αιμάτωση του άκρου μέσω επαναιμάτωσης του σκέλους .Η τελευταία πραγματοποιείται είτε  με αγγειοπλαστική είτε  με  ανοικτή επέμβαση (παρακαμπτήριο μόσχευμα-bypass).. Μετά την επέμβαση ο ασθενής ακολουθεί φαρμακευτική αγωγή (αντιβιοτικά) για την αντιμετώπιση συνυπαρχόντων λοιμώξεων και αντιπηκτικά.

Η υγρή γάγγραινα χρειάζεται άμεση αντιμετώπιση. Συνήθως ο ακρωτηριασμός είναι αναπόφευκτός. Εκτός από το τμήμα που έχει νεκρωθεί αφαιρούνται και γειτονικοί υγιείς ιστοί.

The post Γάγγραινα appeared first on άς ώς | Αγγειοχειρούργος - Αγγειολόγος.

κιρσοί αγγειοχειρουργός αγγειολόγος άς

Οι κιρσοί λοιπόν δημιουργούνται όταν οι επιπολής φλέβες δεν λειτουργούν σωστά, αποτέλεσμα  της ανεπάρκειας βαλβίδων που βρίσκονται στο εσωτερικό τους. Το αίμα αρχίζει να λιμνάζει στο εσωτερικό τους, οι φλεβικές πιέσεις αυξάνονται και οι φλέβες διαστέλλονται. Οι φλέβες έτσι φουσκώνουν, αφού το αίμα παλινδρομεί προς τα κάτω , στην φορά της βαρύτητας,  και δεν επιστρέφει όπως συμβαίνει σε φυσιολογικές συνθήκες στην καρδιά.

Οι κιρσοί δημιουργούν πόνο στα πόδια, κάψιμο, φαγούρα, κούραση και κράμπες. Οι ενοχλήσεις αυτές είναι εντονότερες μετά από πολύωρη καθιστική θέση, το βράδυ, τις ζεστές ημέρες και εποχές, στην περίοδο και κατά την εγκυμοσύ. Πολλές φορές η ανάρροπη θέση (δηλαδή να βάλουμε τα πόδια μας σε ένα ψηλό σημείο) ανακουφίζει από τα δυσάρεστα αυτά συμπτώματα και το συχνό περπάτημα βοηθά στην καλύτερη κυκλοφορία του αίματος, ώστε αυτό να μην λιμνάζει στα πόδια. Μία επιπλοκή  της φλεβικής στάσης είναι η θρόμβωση .Θρόμβωση είναι η πήξη του αίματος μέσα στο αγγείο, με αποτέλεσμα την διακοπή της κυκλοφορίας του αίματος. Αυτή εκδηλώνεται ως επιπολής θρομβοφλεβίτιδα στους κιρσούς .Αντίθετα στο εν τω βάθει φλεβικό δίκτυο εκδηλώνεται ως εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση ,στο εσωτερικό των εν τω βάθει φλεβών. Πρόκειται για επικίνδυ κλινική κατάσταση  καθώς ένα τμήμα του θρόμβου μπορεί να αποσπαστεί και με την κυκλοφορία του αίματος να φτάσει στους πνεύμονες, να κολλήσει στους κλάδους της πνευμονικής αρτηρίας και έτσι να προκληθεί πνευμονική εμβολή.

Εάν έχετε κιρσούς θα πρέπει να απευθυνθείτε στον αγγειοχειρουργό σας και εκείνος θα κάνει τις απαραίτητες ενέργειες και εξετάσεις, όπως έγχρωμο υπερηχογράφημα φλεβών(τριπλεξ), ώστε να βρει την αιτία δημιουργίας τους και να σας συστήσει τη σωστή και ενδεδειγμέ μέθοδο αντιμετώπισής τους. Όταν οι κιρσοί είναι σε αρχικά στάδια , η αντιμετώπισή τους είναι συντηρητική. Αποφεύγουμε την πολύωρη ορθοστασία και χρησιμοποιούμε ελαστικές κάλτσες για τη συμπίεσή τους. Εάν οι κιρσοί είναι σοβαρότερης μορφής, υπάρχουν   επεμβατικές  μέθοδοι, δηλαδή η χειρουργική επέμβαση και νέες θεραπευτικές μέθοδοι, όπως η σκληροθεραπεία με αφρό, ενδοφλεβικό laser καθώς και η νεότερη μέθοδος με βιολογική κόλλα συγκόλλησης τοιχωμάτων κιρσών.

Πώς προκαλούνται οι κιρσοί;

Μια σειρά βαλβίδες υπάρχουν στο εσωτερικό τοίχωμα των φλεβών των κάτω άκρων. Αυτές οι βαλβίδες είναι υπεύθυνες για τη σωστή μεταφορά του αίματος από τα πόδια στην καρδιά, καθώς λειτουργούν με τέτοιο τρόπο ώστε να ανοίγουν για να επιτρέψουν τη σωστή ροή του προς την καρδιά και κλείνουν για να εμποδίσουν τη ροή προς την αντίθετη κατεύθυνση. Κάποιες φορές, οι βαλβίδες αυτές δεν κλείνουν στεγανά  δημιουργώντας διαφυγή αίματος  με αποτέλεσμα την  παλινδρόμηση του αίματος  αντίθετα προς την κατεύθυνση ροής  και την  δημιουργία  κιρσών. Έτσι, το αίμα λιμνάζει μέσα στις φλέβες μετά από πολύωρη ορθοστασία ή καθιστική στάση. Η επιπολής φλεβική παλινδρόμηση λοιπόν μπορεί να οδηγήσει σε κιρσούς. Οι κιρσοί εμφανίζονται σε μεγαλύτερο ποσοστό σε γυναίκες και αυτό μπορεί να έχει ορμονική εξήγηση, καθώς πολλές γυναίκες που υποφέρουν από κιρσούς έχουν πόνο πριν την έναρξη κάθε περιόδου και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύς.

Τι συμπτώματα έχουν οι κιρσοί;

Οι κιρσοί πολλές φορές και για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν παρουσιάζουν συμπτώματα. Όταν όμως εμφανιστούν τα συθέστερα είναι τα εξής: από αισθητικής πλευράς η δυσμορφία που δημιουργείται στο σημείο των κιρσών. Από σωματικής πλευράς οι συχνότερες ενοχλήσεις που εμφανίζουν οι κιρσοί είναι πόνος στο συγκεκριμένο σημείο της φλέβας, αίσθημα καύσου, μούδιασμα, φαγούρα και κάποιες φορές πρήξιμο χαμηλά στους αστραγάλους. Τα συμπτώματα που έχουν οι κιρσοί επιδεινώνονται κατά το τέλος μίας κοπιαστικής  ημέρας  και όταν αυξάνεται η θερμοκρασία του καιρού. Στη χρόνια φλεβική ανεπάρκεια προκαλείται βλάβη στο δέρμα της κνήμης, το οποίο παίρνει χρώμα κόκκινο, καφέ ή μαύρο και μπορεί να δημιουργήσει δερματίτιδα και πάχυνση του δέματος(λιποδερματοσκλήρυνση). Συχνά , οι κιρσοί μπορεί να προκαλέσουν αιμορραγικά επεισόδια ή επιπολής θρομβοφλεβίτιδα ( δημιουργεί πόνο, κοκκινίλες και σκλήρυνση πάνω από μια ήδη θρομβωμέ επιπολής φλέβα).

Πώς διαγιγνώσκονται οι κιρσοί;

Ο αγγειοχειρουργός μπορεί εύκολα να κάνει διάγνωση με βάση την κλινική εικόνα του / της ασθενούς και με την εξέταση Doppler. Επίσης πιο λεπτομερής εξέταση είναι το υπερηχογράφημα( triplex) των φλεβών, με το οποίο ο γιατρός  διαπιστώνει την κατεύθυνση  ροής  του αίματος στις φλέβες των κάτω άκρων ,γίνεται μέτρηση της ταχύτητάς της, έλεγχος της λειτουργικής κατάστασης των βαλβίδων και της έκτασης  της τυχόν ανεπάρκειας

Πώς αντιμετωπίζονται οι κιρσοί; Ποιες θεραπείες υπάρχουν;

Αναλόγως το μέγεθος της βλάβης που  έχουν προκαλέσει οι κιρσοί υπάρχει και η κατάλληλη θεραπευτική αντιμετώπιση.

1. Συντηρητική αντιμετώπιση: Η αποφυγή της πολύωρης ορθοστασίας και της καθιστικής στάσης είναι τα βασικά σημεία αυτής της αγωγής. Η καθημερινή κίση επιβάλλεται, με περπάτημα τουλάχιστον μισής ώρας, χορού, ποδηλάτου ή κολύμβησης, το οποίο είναι και η καλύτερη άσκηση για τους κιρσούς. Ο λόγος είναι ότι το κολύμπι βοηθά περισσότερο στην καλή κυκλοφορία του αίματος στις φλέβες των ποδιών, καθώς στο νερό υπάρχει εξωτερική υδροστατική πίεση αλλά  και  χαμηλές θερμοκρασίες που  προκαλούν αγγειοσύσπαση, κάτι που είναι το ζητούμενο σε αυτή την κατάσταση των κιρσών. Αλλες θεραπευτικές εφαρμογές αποτελούν οι ελαστικές κάλτσες με την συμπίεση που ασκούν εξωτερικά δεν αφήνουν τους κιρσούς να διατείνονται καθώς  και  φλεβοτονικά φάρμακα  που προσφέρουν ανακούφιση σε ασθενείς από τα συμπτώματα που προκαλούν οι κιρσοί.
2. Σκληροθεραπεία με αφρό: Στη συγκεκριμέ μέθοδο γίνεται έκχυση σκληρυντικής ουσίας αναμεμιγμέ με αέρα υπό μορφή αφρού μέσα στην φλέβα με μια λεπτή βελόνα. Το διάλυμα αυτό αδειάζει το αίμα από τη φλέβα, προκαλεί συγκόλληση των τοιχωμάτων του αγγείου. Ακολούθως  προοδευτικά  δημιουργείται  σκλήρυνση και συρρίκνωση  της κιρσοειδούς διατεταμές φλέβας  ώστε  σε διάστημα λίγων μηνών  να  έχει απορροφηθεί. Η παρακέντηση μπορεί να γίνει και με την καθοδήγηση υπερήχων. Δεν χρειάζεται καμία αναισθησία, η κάθε συνεδρία έχει διάρκεια 35- 45 λεπτά και μετά από κάθε επίσκεψη πρέπει να τοποθετούνται ελαστικοί επίδεσμοι ή κάλτσες κατά μήκος του ποδιού.

• Ενδοφλεβικό Laser: Η διαδικασία του laser είναι μια μέθοδος ανώδυ και ασφαλής. Μέσα από τη μύτη μια πολύ λεπτής βελόνας εισάγεται στην πάσχουσα φλέβα μια λεπτή ίνα laser με την καθοδήγηση υπερήχων. Διαμέσου αυτής της ίνας διοχετεύεται ενέργεια laser και καταστρέφει θερμικά τη φλέβα. Η όλη διαδικασία πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία ή με την χορήγησης ήπιας «μέθης» .Οι κλάδοι της ανεπαρκούσας φλέβας μπορούν παράλληλα να αφαιρεθούν με μικροφλεβεκτομές χωρίς την χρήση ραμμάτων δέρματος. Ο ασθενής κιτοποιείται την ίδια ημέρα χωρίς πόνο ,επιστρέφει άμεσα στις δραστηριότητές του με άριστο αισθητικό αποτέλεσμα .

1. Βιολογική κόλλα συγκόλλησης τοιχωμάτων κιρσών. Πρόκειται για νέα επαναστατική μέθοδο αντιμετώπισης  πραγματοποιούμε με τοπική αναισθησία υπό  την καθοδήγηση υπερήχων . Συνίσταται στην εισαγωγή βιολογικής κόλλας εντός της κιρσοειδούς διατεταμές φλέβας  καθ΄ όλο το μήκος  της  συγκολλώντας τα τοιχώματά της και συρρικνώνοντας  τους κιρσούς.
2. Κλασσική χειρουργική μέθοδος (σαφηνεκτομή και φλεβεκτομές ) μέθοδος λιγότερο εφαρμόσιμη σήμερα λόγω των ανωτέρων πιο σύγχρονων τεχνικών. Συνήθως εφαρμόζεται σε επιλεγμένα περιστατικά με υποτροπές μετά από προηγούμενα χειρουργεία.

Μπορώ να κάνω laser ή σκληροθεραπεία κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού;

Ναι, και η σκληροθεραπεία και το laser μπορούν να γίνουν το καλοκαίρι αρκεί να μην βγείτε αμέσως στην παραλία. Καλό θα είναι να περάσει  κάποιο χρονικό διάστημα σε συνεννόηση με τον γιατρό σας προτού εκτεθείτε στον ήλιο ώστε να αποφύγετε ανεπιθύμητες  μόνιμες  υπερχρώσεις  του δέρματος.

Πώς μπορώ να αποφύγω τη δημιουργία κιρσών ή ακόμα κι αν έχω κιρσούς πώς μπορώ να μην επιδεινώσω την κατάστασή τους;

Οι κιρσοί έχουν συμμάχους την πολύωρη ορθοστασία και καθιστική στάση. Οπότε ελαττώστε  όσο μπορείτε την καθιστική ζωή και την άσκοπη ορθοστασία. Προσθέστε στο καθημερινό σας πρόγραμμα τη γυμναστική, ιδίως το περπάτημα και το κολύμπι. Επίσης να ξεκουράζετε τα πόδια σας σε ανάρροπη θέση και να αποφεύγετε την έκθεση των ποδιών σας στον ήλιο και σε υψηλές θερμοκρασίες.

The post Κιρσοί appeared first on άς ώς | Αγγειοχειρούργος - Αγγειολόγος.

laser για κιρσούς EVLT αγγειοχειρουργός αγγειολόγος άς ώριος

Κιρσοί

Τι είναι όμως οι κιρσοί και για ποιο λόγο η αντιμετώπιση και αφαίρεσή τους κρίνεται σημαντική; Οι κιρσοί είναι παθολογικά διατεταμμένες φλέβες.

Συνήθως οι φλέβες αυτές συνδέονται με μια άλλη κεντρική φλέβα του ποδιού που και εκεί ανεπαρκεί. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το αίμα κατά την κυκλοφορία του να μην κινείται προς την καρδιά αλλά να παλινδρομεί.

Η παλινδρόμηση αυτή είναι σημαντική καθώς το ποσοστό του δεν είναι αμελητέο ( κάποιες φορές μπορεί να ξεπερνάει και το 30% του όγκου του αίματος που κυκλοφορεί στο πόδι ανά λεπτό).

Η εμφάνιση των κιρσών γίνεται κυρίως κάτωθεν  του γόνατος και κάποιες φορές στον μηρό και πέρα από το αισθητικό μέρος κρύβουν αρκετούς κινδύνους για την κυκλοφορία του αίματος. Αυτό συμβαίνει γιατί η κυκλοφορία του αίματος μέσα στους κιρσούς έχει πολύ μικρότερη ταχύτητα από τη φυσιολογική και η φλεβική πίεση αυξάνεται.

Το γεγονός αυτό προκαλεί ενόχληση με κάψιμο, φαγούρα, πρήξιμο και πόνο στην περιοχή που έχουν κάνει την εμφάνισή τους οι κιρσοί και επιδεινώνονται κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, τις βραδινές ώρες και ύστερα από πολύωρη καθιστική θέση.

Οι επιπλοκές που μπορεί να δημιουργηθούν είναι αρκετές με σοβαρότερη τη θρόμβωση. Εάν στην περιοχή του κιρσού δημιουργηθεί θρόμβωση το δέρμα κοκκινίζει, σκληραίνει και πονάει ( επιπολής θρομβοφλεβίτιτδα).

Οι ασθενείς με τέτοιο πρόβλημα θα πρέπει λοιπόν να απευθύνονται στον αγγειοχειρουργό τους για την έγκαιρη και επιτυχημέ θεραπευτική αντιμετώπισή του.

Πώς γίνεται το laser για κιρσούς EVLT; Ποια είναι η τεχνική του;

Το laser για κιρσούς που χρησιμοποιούμε ονομάζεται EVLT (EndoVenous Laser Treatment), δηλαδή ενδοφλεβικό laser.

Η διαδικασία είναι ασφαλής ,ανώδυ και ακολουθεί τα εξής στάδια. Αρχικά γίνεται ένα υπερηχογράφημα ώστε να μαρκάρει ο γιατρός τη φλέβα που θα θεραπεύσει.

Με αυτή τη διαδικασία ο χειρουργός σημαδεύει και μελετάει λεπτομερώς την ανατομία, τη διάμετρο και τη διαδρομή της πάσχουσας φλέβας. Ύστερα, μέσα από τη μύτη μιας βελόνας εισάγεται διαδερμικά, στη συγκεκριμέ φλέβα, μια πολύ λεπτή ίνα laser υπό την καθοδήγηση υπερήχων.

Η χρήση υπερήχων στη θεραπεία laser για κιρσούς βοηθά στη σταθεροποίηση του laser στη σωστή θέση. Αφού γίνει η εισαγωγή του laser, κάνουμε τοπική αναισθησία μεγάλης ακρίβειας με τη βοήθεια πάλι των υπερήχων.

Τέλος, διαμέσου αυτής της ίνας γίνεται διοχέτευση ενέργειας laser στη φλέβα και καταστρέφεται θερμικά. Η ενέργεια που θα χορηγηθεί εξαρτάται από τη θέση και τη διάμετρο της προβληματικής φλέβας.

Μόλις εφαρμοστεί η ενέργεια laser στη φλέβα, η ίνα τραβιέται προσεκτικά προς τα πίσω με αποτέλεσμα τα τοιχώματα της φλέβας να κολλάνε μεταξύ τους (λόγω της θερμότητας) και έτσι η πάσχουσα φλέβα να συρρικνώνεται και μετά από μικρό χρονικό διάστημα να εξαφανίζεται.

Η θεραπεία με laser για κιρσούς EVLT είναι ανώδυ και πόσο επιτυχημένα αποτελέσματα εξασφαλίζει;

Η διαδικασία του laser για κιρσούς είναι εντελώς ανώδυ και ο /η ασθενής μπορεί να φύγει αμέσως μετά τη συνεδρία. Αν η μέθοδος laser για κιρσούς συνδυαστεί με αφαίρεση άλλων κιρσών με πολύ μικρές δερματικές τομές ο/ η ασθενής μπορεί να φύγει πάλι την ίδια μέρα(λίγη ώρα αργότερα).

Για καλύτερα αποτελέσματα και ολοκληρωτική αντιμετώπιση του προβλήματος, ο συνδυασμός laser για κιρσούς με αφαίρεση των υπολοίπων κιρσών είναι ο καλύτερος. Με αυτό τον τρόπο επιτυγχάνουμε ολοκληρωμένα αποτελέσματα σε μια μόνο συνεδρία.

Για ποιο λόγο να προτιμήσω το laser για κιρσούς EVLT και όχι το κλασικό χειρουργείο; Τι πλεονεκτήματα έχει το laser για κιρσούς EVLT;

Το laser για κιρσούς τείνει να αντικαταστήσει την κλασική χειρουργική μέθοδο αντιμετώπισης και αφαίρεσης των προβληματικών φλεβών και ο κυριότερος λόγος είναι η ανώδυ φύση του.

Το κλασικό χειρουργείο δημιουργεί μεγαλύτερες τομές και απαιτεί χρόνο στο νοσοκομείο για την ανάρρωση που κάποιες φορές μπορεί να είναι επίπο. Με το laser για κιρσούς ο πόνος ελαχιστοποιείται κατά πολύ, οι τομές είναι πολύ μικρές και δεν χρειάζονται ράμματα. Ακριβώς λόγω αυτής της απουσίας χειρουργικών τομών, δεν προκαλούνται ουλές και ελαχιστοποιείται η πιθανότητα μετεγχειρητικών ενοχλήσεων.

Η καθοδήγηση με υπερήχους καθιστά τη μέθοδο εξαιρετικά ακριβή και ασφαλή. Σημαντικό επίσης είναι το γεγονός ότι στο laser για κιρσούς δεν χρειάζεται ολική αναισθησία (γίνεται μόνο τοπική αναισθησία στις πάσχουσες φλέβες ή νευροληπτοαναισθησία «μέθη»), δεν απαιτείται χρόνος ανάρρωσης, καθώς μετά τη συνεδρία ο/η ασθενής μπορεί να φύγει από την κλινική  μετά από λίγες ώρες.

Την επόμε κιόλας μέρα μπορεί να συνεχίσει κανονικά τις δραστηριότητές του φορώντας μια ειδική κάλτσα για κάποιο χρονικό διάστημα. Ένα ακόμη σημαντικό κριτήριο για να επιλέξετε το laser για κιρσούς είναι τα εξαιρετικά κλινικά αποτελέσματα με το μεγάλο ποσοστό επιτυχίας της μεθόδου που φτάνει και το 95% και το ελάχιστο ποσοστό υποτροπής (μόλις 5-3 % ). Ακόμα, επιτρέπει την ταυτόχρο αντιμετώπιση και θεραπεία διαφορετικών φλεβών και στα δύο πόδια.

Τέλος, η ελάχιστα επεμβατική φύση του laser για κιρσούς επιτρέπει τη θεραπεία ασθενών με αρτηριακά, καρδιολογικά, αναπνευστικά προβλήματα, ατόμων με παχυσαρκία και ασθενών που ακολουθούν αντιπηκτική αγωγή.

laser για κιρσούς EVLT: Συνοψίζοντας

Η επιλογή της μεθόδου laser για την ολοκληρωτική αντιμετώπιση και θεραπεία των κιρσών τείνει να αντικαταστήσει στις μέρες μας την κλασική χειρουργική διαδικασία και κάποιες φορές είναι επικρατέστερη επιλογή και από τη σκληροθεραπεία.

Η διαδικασία του laser για κιρσούς είναι ασφαλής, αναίμακτη, ανώδυ, απλή και χωρίς τομές. Δεν απαιτεί ολική αναισθησία και μετά την επέμβαση ο/η ασθενής μπορεί να επιστρέψει στο καθημερινό του πρόγραμμα ( εκτός από εξαντλητική σωματική άσκηση).

Η εκπομπή ενέργειας laser μέσα στην προβληματική φλέβα έχει ως αποτέλεσμα την θερμική καταστροφή της. Η εφαρμογή του laser γίνεται στην κεντρική επιφανειακή φλέβα, της οποίας η ανεπάρκεια έχει προκαλέσει την εμφάνιση των κιρσών.

Η φλέβα αυτή αν και επιφανειακή συνήθως δεν είναι εμφανής, γιατί βρίσκεται λίγο πιο κάτω από το δέρμα. Όταν αυτή η φλέβα χαλάσει σταδιακά δημιουργεί τους αντιαισθητικούς και ενοχλητικούς κιρσούς στα πόδια.

Η ενέργεια αυτή λοιπόν περνάει κατά μήκος της φλέβας, τη συρρικνώνει μέχρι που στο τέλος καταστρέφεται. Έτσι, το αίμα επαναδρομολογείται σε άλλες υγιείς φλέβες του ποδιού που παραμένουν ανέπαφες από το laser.

Η συνολική διαδικασία του laser για κιρσούς διαρκεί περίπου 20-45 λεπτά.

Το laser για κιρσούς θεραπεύει ένα σημαντικό μέρος του προβλήματος, αλλά για ολοκληρωμένα αποτελέσματα ο συνδυασμός laser με αφαίρεση των κιρσών με μικροτομές είναι ο ιδανικότερος τρόπος.

The post Laser για κιρσούς EVLT appeared first on άς ώς | Αγγειοχειρούργος - Αγγειολόγος.

ευρυαγγείες αγγειοχειρουργός αγγειολόγος άς ώς Αθήνα

Οι περιοχές γύρω από τον αστράγαλο ,στην κνήμη αλλά και στους μηρούς είναι  σημεία  που κάνουν συχνά την εμφάνισή τους οι ευρυαγγείες. Η παρουσία τους μπορεί να είναι είτε μεμονωμέ με εντόπιση στο δέρμα είτε συνοδευόμε από κιρσούς   γεγονός  που οφείλεται στην  ύπαρξη φλεβικής υπέρτασης.

Οι ευρυαγγείες όπως και οι κιρσοί προκαλούνται από τα ίδια αίτια και η κατάσταση που εγκαθίσταται χαρακτηρίζεται ως χρόνια φλεβική ανεπάρκεια.

Οι φλέβες αποτελούνται από βαλβίδες που ρυθμίζουν τη σωστή κυκλοφορία του αίματος. Η φυσιολογική ροή είναι από τα πόδια προς την καρδιά και όχι το αντίθετο. Όταν οι βαλβίδες αυτές υποστούν κάποια βλάβη, το αίμα αρχίζει να κινείται από την καρδιά προς τα πόδια.

Αυτή η κατάσταση υποβοηθείται από τη βαρύτητα και από την αύξηση της πίεσης της κοιλιάς, όταν για παράδειγμα σηκώνουμε βάρη.Ο όγκος του αίματος  στα πόδια τότε αυξάνεται και μαζί και η πίεση στις φλέβες. Έτσι λοιπόν τα τοιχώματα των φλεβών  διατείνονται και γίνονται εμφανείς.

Η πολύωρη ορθοστασία και η καθιστική ζωή επιβαρύνουν την κατάσταση και μπορεί να προκαλέσουν πόνο, κάψιμο, κσμό και αίσθημα βάρους. Το ποσοστό των ατόμων που θα παρουσιάσουν στη ζωή τους ευρυαγγειές είναι μεγάλο( πάνω από το 50%)  και σαφώς αυξάνει με την πάροδο του χρόνου και της ηλικίας.

Ποια είναι τα συμπτώματα που παρουσιάζουν οι ευρυαγγείες;

Οι ευρυαγγείες συνήθως δεν παρουσιάζουν συμπτώματα, η αντιαισθητική όψη που δημιουργούν στο πόδι όμως είναι μια πρώτη ένδειξη.

Εάν εμφανιστούν συμπτώματα αυτά είναι κυρίως αίσθημα καύσου, αίσθηση βάρους, κσμός και κάποιες φορές πόνος και ίσως δημιουργία οιδήματος στους αστραγάλους.

Κατά κύριο λόγο τα συμπτώματα είναι πιο έντονα κατά τις βραδινές ώρες και το καλοκαίρι εξαιτίας της υψηλής θερμοκρασίας.

Πώς γίνεται η διάγνωση των ευρυαγγειών;

Η διάγνωση των ευρυαγγειών είναι μια εύκολη διαδικασία. Η εικόνα των διατεταμένων φλεβών στο δέρμα, κόκκινου ή μπλε χρώματος είναι συνήθως ένδειξη παρουσίας ευρυαγγειών.

Κάποιες φορές κάτω από το δέρμα υπάρχουν φλέβες μεγαλύτερης διαμέτρου, που καταλήγουν στις ευρυαγγείες και είναι και αυτές εμφανείς.

Οι πιο συθισμένες θέσεις που εμφανίζονται είναι η εξωτερική και εσωτερική επιφάνεια του μηρού και η εξωτερική πλευρά της κνήμης. Παρόλα αυτά η κλινική εξέταση από τον αγγειοχειρουργό κρίνεται απαραίτητη.

Ο αγγειοχειρουργός διενεργεί triplex, έτσι ώστε να εκτιμηθεί η λειτουργία του φλεβικού συστήματος του ποδιού με κάθε λεπτομέρεια και να αποφασιστεί η πιο κατάλληλη και αποτελεσματική θεραπεία.

Ποιες είναι οι θεραπείες που μπορούν να εφαρμοστούν για τις ευρυαγγείες;

Οι θεραπείες που εφαρμόζονται για την αντιμετώπιση των ευρυαγγειών είναι αρκετές και κάποιες φορές γίνεται συνδυασμός τους, αναλόγως με το πρόβλημα.

Με τις θεραπείες που υπάρχουν αποκαθιστάται η εξωτερική εικόνα της εμφάνισης των ποδιών και βέβαια ανακουφίζεται ο/η ασθενής από τα συμπτώματά τους.

Οι θεραπείες που ενδείκνυνται, γίνονται στο ιατρείο και έχουν διάρκεια από 30-60 λεπτά.

Κάθε συνεδρία επαναλαμβάνεται σε 2 με 3  εβδομάδες, αναλόγως την τεχνική, και ο αριθμός τους  εξαρτάται από το μέγεθος ,την έκταση του προβλήματος και την ανταπόκριση των ευρυαγγειών σε αυτή τη θεραπεία.

Μετά από κάθε συνεδρία μπορεί να υπάρξουν μελανιές στο δέρμα με ελαφρύ ερεθισμό, που εξαφανίζονται όμως σε 10 με 15 ημέρες και ο/ η ασθενής μπορεί να συνεχίσει κανονικά το καθημερινό του πρόγραμμα.

Αναλυτικότερα οι θεραπείες είναι οι παρακάτω:

1. Σκληροθεραπεία: Με τη σκληροθεραπεία γίνεται έκχυση ειδικού διαλύματος στην πάσχουσα φλέβα, το οποίο προκαλεί σκλήρυνση στο τοίχωμά της και τελικά την απορρόφησή της. Η έκχυση γίνεται με πολύ λεπτές βελόνες που δεν προκαλούν πόνο. Μετά το τέλος της συνεδρίας απαιτείται η χρήση ελαστικού καλσόν διαβαθμισμές πίεσης για 5 έως 10 ημέρες. Η μέθοδος αυτή είναι εξαιρετικά αποτελεσματική, ανώδυ και ασφαλής.
2. Σκληροθεραπεία με αφρό: Η σκληροθεραπεία με αφρό είναι η εξέλιξη της απλής σκληροθεραπείας και εφαρμόζεται σε μεγαλύτερης διαμέτρου ευρυαγγείες. Σε αυτή τη θεραπεία το σκληρυντικό διάλυμα μετατρέπεται με ειδική τεχνική σε αφρό και εκχύνεται στη φλέβα με μια πολύ λεπτή βελόνα, συνήθως με ή χωρίς την καθοδήγηση υπερήχων. Και αυτή η μέθοδος είναι γρήγορη και αποτελεσματική και οι οδηγίες για τον/την ασθενή μετά το πέρας της συνεδρίας είναι ίδιες με αυτές της απλής σκληροθεραπείας.
3. Laser για ευρυαγγείες: Η εφαρμογή του laser γίνεται στις μικρότερες διαμέτρου δικτυωτές φλέβες, οι οποίες τροφοδοτούν με αίμα τις ευρυαγγείες. Ο λόγος είναι ότι με αυτό τον τρόπο διακόπτεται η τροφοδοσία των πιο επιφανειακών ευρυαγγειών και η θεραπεία είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική. Το laser μπορεί να εφαρμοστεί σε συνδυασμό με τη σκληροθεραπεία ακόμα και στις πιο λεπτές και επιφανειακές ευρυαγγείες με εξαιρετικά αποτελέσματα. Μετά από κάθε συνεδρία η εφαρμογή ελαστικού καλσόν διαβαθμισμές συμπίεσης για λίγες ημέρες είναι απαραίτητη. Τέλος, το laser μπορεί να εφαρμοστεί και για την αντιμετώπιση των ευρυαγγειών στο πρόσωπο.
4. Θερμοπηξία: Η θερμοπηξία είναι μια νέα μέθοδος αντιμετώπισης των ευρυαγγειών, ανώδυ και καλά ανεκτή για τον/την ασθενή. Στη θερμοπηξία μεταδίδονται, μέσω μιας πολύ λεπτής βελόνας, κύματα υψηλής συχνότητας (4 MHz ) τα οποία αποδίδουν στη φλέβα παλμικά θερμική ενέργεια με μεγάλη ακρίβεια. Η φλέβα έτσι συρρικνώνεται, ενώ ταυτόχρονα δεν επηρεάζονται οι γύρω ιστοί. Με το τέλος της θεραπείας η φλέβα έχει σβήσει και στα σημεία παρακέντησης δημιουργείται μια φυσιολογική δερματική αντίδραση που κρατάει μια με δύο εβδομάδες. Η θερμοπηξία είναι μια θεραπεία γρήγορη και σε συνδυασμό με τη σκληροθεραπεία επιφέρει άριστα αποτελέσματα και σε ευρυαγγείες πολύ μικρής διαμέτρου. Στα πλεονεκτήματα της μεθόδου συμπεριλαμβάνονται, εκτός του ότι μπορεί να εφαρμοστεί σε κάθε σημείο του σώματος ακόμη και στο πρόσωπο, το γεγονός ότι μπορεί να πραγματοποιηθεί οποιαδήποτε εποχή του χρόνου, δεν απαιτείται προφύλαξη από τον ήλιο, ούτε χρήση ελαστικού καλσόν και δεν δημιουργεί αλλεργίες.

Η θεραπεία των ευρυαγγειών είναι μόνιμη;

Όλες οι θεραπείες που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση των ευρυαγγειών είναι πολύ αποτελεσματικές, αλλά για να είναι μόνιμη θα πρέπει να μειωθούν οι παράγοντες κινδύνου επανεμφάνισης τους, όπως η πολύωρη ορθοστασία και καθιστική στάση, καθώς και η παχυσαρκία.

Ποιοι είναι οι παράγοντες που αυξάνουν τις πιθανότητες εμφάνισης ευρυαγγειών;

Πολλοί είναι οι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης ευρυαγγειών. Αυτοί είναι:

1. Η ηλικία: Με την πάροδο του χρόνου οι βαλβίδες στις φλέβες μπορεί να εξασθενίσουν και να πάψουν να λειτουργούν τόσο καλά.
2. Η παχυσαρκία: Η επιπλέον πίεση που ασκείται στις φλέβες μπορεί να οδηγήσει στη δημιουργία ευρυαγγειών.
3. Η καθιστική ζωή και η πολύωρη ορθοστασία: Οι φλέβες αναγκάζονται να δουλεύουν σκληρότερα για να στείλουν το αίμα στην καρδιά.
4. Η κληρονομικότητα: Η παρουσία μελών στην οικογένεια με προβλήματα στις φλέβες αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης.

Είναι οι ευρυαγγείες επικίνδυνες;

Σπάνια οι ευρυαγγείες αποτελούν σοβαρό πρόβλημα για την υγεία, προκαλούν όμως αρκετές ενοχλήσεις στα πόδια όπως κάψιμο, βάρος και κσμό. Είναι μικρό το ποσοστό που οι ευρυαγγείες είναι σημάδι παλινδρόμησης του αίματος σε βαθύτερες μη ορατές φλέβες.

The post Ευρυαγγείες appeared first on άς ώς | Αγγειοχειρούργος - Αγγειολόγος.

Η συσσώρευση πλάκας( λόγω της συσσώρευσης λιπαρών ουσιών και χοληστερόλης) σε αυτές οδηγεί στη στένωση τους. Εκτός από τη στένωση που δημιουργείται από τις πλάκες αυτές, μπορεί οι καρωτίδες να φράξουν εντελώς  καταστάσεις  στις οποίες μπορεί  να προκληθεί εγκεφαλικό επεισόδιο. Οι βλάβες στις καρωτίδες δεν προκαλούν συγκεκριμένα συμπτώματα και γι αυτό το λόγο δεν μπορούν να γίνουν αντιληπτές.

καρωτίδες αγγειοχειρουργός αγγειολόγος άς ώς Αθήνα

Τι είναι η στένωση στις καρωτίδες;

Η στένωση της καρωτίδας είναι πολύ συχνό πρόβλημα και μπορεί κάποιες φορές να οδηγήσει σε εγκεφαλικό επεισόδιο. Οι καρωτίδες είναι οι δύο μεγάλες αρτηρίες που βρίσκονται δεξιά και αριστερά στο λαιμό και μεταφέρουν το οξυγονωμένο αίμα στην καρδιά. Η κάθε καρωτίδα χωρίζεται σε δύο κλάδους, την έσω καρωτίδα που καταλήγει στον εγκέφαλο και την έξω καρωτίδα που καταλήγει στο πρόσωπο. Η έσω καρωτίδα είναι και η πιο σημαντική.  Εάν σε αυτές τις αρτηρίες δημιουργηθούν πλάκες αθηρωμάτωσης, μπορεί να προκληθεί στένωση. Οι πλάκες αυτές δημιουργούνται λόγω συσσώρευσης λιπαρών ουσιών και χοληστερόλης. Όσο πιο μεγάλες είναι οι αθηρωματικές αυτές πλάκες τόσο πιο  μεγάλη είναι και η στένωση. Μικρά τμήματα των πλακών αυτών ή θρόμβοι μπορεί να αποκολληθούν και να κλείσουν μικρότερα αγγεία του εγκεφάλου δημιουργώντας συνθήκες  πρόκλησης εγκεφαλικού. Το ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο μπορεί να προκληθεί λόγω αθηροεμβολής, δηλαδή κάποια μικρά κομμάτια της πλάκας αποκολλούνται και οδηγούνται στον εγκέφαλο, προκαλώντας απόφραξη αρτηριών καθώς επίσης λόγω απότομης απόφραξης της έσω καρωτίδας, η οποία μειώνει την φυσιολογική αιμάτωση του εγκεφάλου. Όταν κριθεί από το γιατρό σας ότι πρέπει να προχωρήσετε σε θεραπεία, τότε οι επιλογές είναι η κλασική χειρουργική μέθοδος ή μια πιο εναλλακτική επιλογή που είναι η αγγειοπλαστική με stent.

Ποιοι παράγοντες συμβάλλουν στη δημιουργία στένωσης στις καρωτίδες;

Οι σημαντικότεροι παράγοντες στη δημιουργία στένωσης στις καρωτίδες είναι οι εξής: η ηλικία, υψηλή αρτηριακή πίεση, ο σακχαρώδης διαβήτης, η παρουσία μεγάλων επιπέδων χοληστερόλης στο αίμα, το κάπνισμα, η παχυσαρκία, η έλλειψη σωματικής άσκησης, το άγχος και το οικογενειακό ιστορικό στεφανιαίας νόσου, εγκεφαλικού ή αρτηριοσκλήρυνσης. Ο συνδυασμός παραγόντων αυξάνει βέβαια την πιθανότητα εμφάνισης στένωσης της καρωτίδας.

Ποια είναι τα συμπτώματα της στένωσης στις καρωτίδες;

Σε αρχικό στάδιο η στένωση στις καρωτίδες δεν εμφανίζει συμπτώματα. Συνήθως εκδηλώνονται όταν η στένωση έχει αρχίσει να δημιουργεί προβλήματα στη ροή του αίματος στον εγκέφαλο. Προειδοποιητικά σημάδια εγκεφαλικού επεισοδίου αποτελούν τα παροδικά ισχαιμικά επεισόδια, τα οποία δεν προκαλούν μόνιμες βλάβες στον εγκέφαλο. Τα συμπτώματα αυτών των παροδικών επεισοδίων είναι ο πονοκέφαλος, η ζαλάδα, σύγχυση, μούδιασμα, συσκότιση όρασης, παράλυση. Αυτά διαρκούν από μερικά λεπτά έως και δύο (2) ώρες. Κάποιες φορές τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν: δυσκολίες στην ομιλία, την κατάποση, λιποθυμία. Σε κάποιες περιπτώσεις το πρώτο σύμπτωμα είναι το εγκεφαλικό επεισόδιο.  Άτομα που παρουσιάσουν αυτά τα συμπτώματα θα πρέπει να απευθυνθούν κατευθείαν στο γιατρό για άμεση ιατρική αξιολόγηση και περίθαλψη. Με τον τρόπο αυτό μειώνεται ο κίνδυνος εγκεφαλικού επεισοδίου και μόνιμης βλάβης των εγκεφαλικών ιστών.

Πώς γίνεται η διάγνωση της στένωσης στις καρωτίδες;

Η στένωση στις καρωτίδες μπορεί να διαγνωστεί με τις παρακάτω εξετάσεις:

1. Triplex: Συνδυάζει την υπερηχογραφική απεικόνιση με την ανάλυση της ροής του αίματος και μας δίνει πληροφορίες για τυχόν ύπαρξη αποφρακτικών βλαβών και για την υφή της πλάκας.
2. Αξονική και μαγτική αγγειογραφία: Μας δίνουν πληροφορίες για την ύπαρξη αποφρακτικών βλαβών στις αρτηρίες του εγκεφάλου και για το βαθμό της στένωσης.
3. Αρτηριογραφία: Με την αρτηριογραφία συλλέγουμε πληροφορίες για τις αρτηρίες του εγκεφάλου μέσω παρακέντησης αρτηρίας οπότε πρόκειται για επεμβατική μέθοδο.

Ποιες θεραπείες υπάρχουν για την καρωτιδική στένωση;

Οι θεραπείες που υπάρχουν για τη στένωση στις καρωτίδες είναι η κλασική χειρουργική μέθοδος και η αγγειοπλαστική με stent. Καθεμία θεραπεία ενδείκνυται στον/την ασθενή για διαφορετικό λόγο και ανάλογα το ιατρικό ιστορικό τους. Εάν ο/ η ασθενής παρουσιάζει σημαντικό βαθμό στένωσης τότε η επικρατέστερη μέθοδος αντιμετώπισης είναι η κλασική χειρουργική. Επίσης, τα πολλά προβλήματα υγείας καθιστούν τη χρήση stent ασφαλέστερη από την εγχείρηση.

1. Κλασική χειρουργική μέθοδος: Η συθέστερη χειρουργική μέθοδος είναι η ενδαρτηρεκτομή και πλαστική με εμβάλωμα. Με την ενδαρτηρεκτομή πραγματοποιείται αφαίρεση της αθηρωματικής πλάκας από την αρτηρία. Στη συνέχεια με την τοποθέτηση συνθετικού εμβαλώματος διευρύνεται ο αυλός της αρτηρίας αυτής. Το εμβάλωμα τοποθετείται συνήθως ανάμεσα στην κοινή καρωτίδα και την έσω καρωτίδα. Η διαδικασία διαρκεί 1-2 ώρες και η νοσηλεία που απαιτείται είναι περίπου τρεις ημέρες. Τα αποτελέσματα της χειρουργικής μεθόδου είναι μακροχρόνια.
2. Αγγειοπλαστική με stent: Η επέμβαση διενεργείται με τοπική αναισθησία, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να εφαρμοστεί και ολική αναισθησία. Κατά την αγγειοπλαστική ο αγγειοχειρουργός τοποθετεί μέσα στην καρωτίδα ένα σωλήνα από μεταλλικό πλέγμα, έτσι ώστε να αυξήσει τη ροή του αίματος στα σημεία που έχουν αποφραχθεί από τις αθηρωματικές πλάκες. Πριν ή μετά την τοποθέτηση του stent ανοίγεται με ένα μπαλόνι που τοποθετείται στο σημείο αυτό και διαστέλλεται. Μόλις το μπαλόνι ξεφουσκωθεί, αφαιρείται ενώ το stent παραμένει για υποστήριξη του τοιχώματος της αρτηρίας ώστε να το διατηρεί ανοιχτό. Το stent με την πίεση που ασκεί μέσα από την πλάκα κρατά την αρτηρία ανοιχτή και αποτρέπει κομμάτια της πλάκας να ξεκολλήσουν. Το σημείο παρακέντησης γίνεται συνήθως ψηλά στο μηρό και από εκεί περνά ένα μικρό σωληνάκι προς την αρτηρία. Μέσα από το σωληνάκι αυτό άλλοι πολύ μικροί καθετήρες οδηγούνται στην καρωτίδα. Από τους καθετήρες αυτούς γίνεται έγχυση σκιαγραφικού υγρού και λαμβάνονται ακτινογραφίες για την απεικόνιση της στένωσης. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης ο/ η ασθενής δεν αισθάνεται πόνο. Τέλος, γίνεται αγγειογραφία για επιβεβαίωση ότι η αρτηρία έχει ανοίξει αρκετά και το stent βρίσκεται σε σωστή θέση. Μετά την επέμβαση η παραμονή στο νοσοκομείο είναι μια (1) ημέρα.. Όπως σε κάθε επέμβαση και στην αγγειοπλαστική με stent υπάρχει ενδεχόμενο επιπλοκών. Η πιο σοβαρή είναι η απόφραξη αρτηρίας του εγκεφάλου από κομμάτια της αθηρωματικής πλάκας ή από θρόμβο που μπορεί να προκαλέσει εγκεφαλικό επεισόδιο. Επίσης, μπορεί να δημιουργηθεί θρόμβος μέσα στο stent ή σχίσιμο στην αρτηρία, επαναστένωση της αρτηρίας από νέα πλάκα και σπανιότερα αιμορραγία από το σημείο της παρακέντησης.

Οδηγίες για να παραμείνετε υγιής

Τόσο με  την αγγειοπλαστική με stent  όσο και με την κλασσική  ενδαρτηρεκτομή οι καρωτίδες ανοίγουν και διατηρείται η φυσιολογική ροή του αίματος στον εγκέφαλο. Παρ’ όλα αυτά δεν αποτρέπεται η δημιουργία νέας αθηρωματικής πλάκας. Για την αποφυγή τέτοιων καταστάσεων θα πρέπει να εφαρμόζονται τα εξής:

1. Διατήρηση σωματικού βάρους
2. Συχνή άσκηση, ιδιαίτερα περπάτημα ή τρέξιμο
3. Κατανάλωση τροφών με χαμηλά κορεσμένα λίπη αι θερμίδες
4. Διακοπή καπνίσματος
5. Έλεγχος χοληστερόλης και πηκτικότητας του αίματος.

The post Καρωτίδες και στένωση της καρωτίδας appeared first on άς ώς | Αγγειοχειρούργος - Αγγειολόγος.

ανεύρυσμα Αγγειοχειρουργός Αγγειολόγος Δρ. άς ώς Αθήνα

Τι είναι το ανεύρυσμα θωρακικής αορτής;

Το ανεύρυσμα της θωρακικής αορτής είναι η διόγκωση της θωρακικής αορτής, λόγω κάποιας αδυναμίας του τοιχώματος της. Η αορτή φουσκώνει κατά 100% σε σχέση με τη φυσιολογική της διάμετρο και αν δεν αντιμετωπιστεί μπορεί να προκληθεί ρήξη , σοβαρή εσωτερική αιμορραγία και θάνατος.

Ποια είναι τα συμπτώματα του ανευρύσματος της θωρακικής αορτής;

Τις περισσότερες φορές το ανεύρυσμα θωρακικής αορτής είναι ασυμπτωματικό, δηλαδή δεν προκαλεί κανένα σύμπτωμα. Αν όμως υπάρξουν συμπτώματα, αυτά συνήθως είναι πόνος στην πλάτη, το στήθος ή την κοιλιά, ο οποίος ποικίλλει από μέτριας έως μεγάλης έντασης. Πολλές φορές τα πρώτα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν κατά τη διάρκεια της ρήξης της αορτής.

Ποιες είναι οι αιτίες που προκαλούν το θωρακικό ανεύρυσμα;

Οι αιτίες που προκαλούν το ανεύρυσμα της θωρακικής αορτής είναι οι εξής: γενετική προδιάθεση (παθολογικά γονίδια), διάφορες αγγειακές παθήσεις ή ιστορικό τραύματος της αορτής, αθηροσκλήρωση (συνήθως σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας) και πιο σπάνια το σύνδρομο Marfan. Παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση ανευρύσματος είναι η ηλικία, το οικογενειακό ιστορικό ανευρύσματος, οι καρδιοπάθειες, η υψηλή αρτηριακή πίεση και το κάπνισμα.

Πώς γίνεται η διάγνωση του θωρακικού ανευρύσματος;

Το ανεύρυσμα της θωρακικής αορτής, στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν παρουσιάζει συμπτώματα, έτσι η διάγνωση του πολλές φορές αποτελεί τυχαίο εύρημα διαφόρων ιατρικών εξετάσεων. Αυτές είναι η αξονική και μαγτική τομογραφία. Με αυτές τις εξετάσεις διαγιγνώσκεται και αναλύεται ολόκληρη η αορτή και δίνονται οι περισσότερες και καλύτερες πληροφορίες για τα χαρακτηριστικά του ανευρύσματος, όπως ακριβής θέση, μέγεθος και σχήμα.

Τι θεραπείες υπάρχουν για το ανεύρυσμα της θωρακικής αορτής;

Για την αντιμετώπιση του θωρακικού ανευρύσματος υπάρχουν δύο θεραπείες, οι οποίες είναι οι εξής: Η κλασική ανοιχτή χειρουργική και η Ενδοαγγειακή (EVAR).

• Ανοιχτή χειρουργική: Στην ανοιχτή χειρουργική επέμβαση ο χειρουργός πραγματοποιεί μια αριστερή θωρακοτομή και αντικαθιστά το προβληματικό ανευρυσματικό τμήμα της αορτής με ένα συνθετικό μόσχευμα, το οποίο ράβεται στην αορτή. Στην επέμβαση αυτή απαιτείται αποκλεισμός της ροής του αίματος στην αορτή κατά τη διάρκεια συρραφής του μοσχεύματος και γι αυτό το λόγο τοποθετούνται λαβίδες αποκλεισμού πάνω και κάτω από το ανεύρυσμα. Διαρκεί περίπου 4-5 ώρες και ο/η ασθενής παραμένει στη μονάδα εντατικής θεραπείας για λίγες ημέρες. Ο συνολικός χρόνος αποκατάστασης διαρκεί περίπου 3 – 6 μήνες, ανάλογα τον/ την ασθενή.
• Ενδοαγγειακή θεραπεία: Η ενδοαγγειακή θεραπεία είναι μια νέα, σύγχρο, ελάχιστα επεμβατική μέθοδος που πραγματοποιείται πλέον για τη θεραπεία των ασθενών με θωρακικό ανεύρυσμα. Σκοπό έχει τον αποκλεισμό του ανευρύσματος από την κυκλοφορία. Αυτό γίνεται με τη χρήση ενδοαγγειακού μοσχεύματος, το οποίο τοποθετείται εσωτερικά της αορτής. Στην ενδοαγγειακή αντιμετώπιση δεν απαιτείται θωρακοτομή, ούτε αποκλεισμός της θωρακικής αορτής. Η επέμβαση διαρκεί 1- 3 ώρες και μπορεί να γίνει ολική ή και τοπική αναισθησία. Μετά το χειρουργείο οι ασθενείς νοσηλεύονται για κάποιες ημέρες ( συνήθως 2 -4 ). Απαιτείται μετεγχειρητικός έλεγχος τον πρώτο μήνα, τους 6 μήνες, τους 12 και 1 φορά το χρόνο μετά τον πρώτο χρόνο της επέμβασης. Η επανεξέταση αυτή περιλαμβάνει απλή ακτινογραφία θώρακος, αξονική τομογραφία και κλινική εξέταση.

Τι είναι το ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής;

Το ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής είναι η διάταση της διαμέτρου της κοιλιακής αορτής. Το ανεύρυσμα χαρακτηρίζεται από αύξηση της διαμέτρου της αορτής διπλάσια ή μεγαλύτερη  από το φυσιολογικό, το οποίο κυμαίνεται γύρω στα 2 εκατοστά. Αυτό οφείλεται σε μια φλεγμονώδη διαδικασία που καταστρέφει τα τοιχώματα της αορτής με αποτέλεσμα την αδυναμία αντίστασής τους στην πίεση του αίματος και την αύξηση της διαμέτρου της.

Ποια είναι τα συμπτώματα του κοιλιακού ανευρύσματος;

Το ανεύρυσμα της κοιλιακής αορτής τις περισσότερες φορές δεν παρουσιάζει κανένα σύμπτωμα. Εάν εμφανιστούν όμως αυτά είναι: έντονος πόνος στην κοιλιακή χώρα ( γύρω από τον ομφαλό), στην οσφύ ή το θώρακα, αίσθημα παλμών στην κοιλιά σε συνδυασμό με τους παλμούς της καρδιάς, αίσθημα λιποθυμίας συμπτώματα συμβατά με επαπειλούμε ή  ανοικτή ρήξη του ανευρύσματος . Σε κάποιες περιπτώσεις ο γιατρός μπορεί με την ψηλάφηση να αισθανθεί μια  σφύζουσα  μάζα στην κοιλιακή χώρα του/της ασθενούς.

Ποια είναι τα αίτια που προκαλούν το ανεύρυσμα της κοιλιακής αορτής;

Ακριβή αίτια για την εμφάνιση του κοιλιακού ανευρύσματος δεν γνωρίζουμε. Παράγοντες όμως θεωρούνται η κληρονομικότητα, η ηλικία, το φύλο(εμφανίζεται σε μεγαλύτερο ποσοστό στους άντρες), η υψηλή αρτηριακή πίεση (υπέρταση), η υψηλή χοληστερί, ο διαβήτης, η παχυσαρκία, το μεταβολικό σύνδρομο και το κάπνισμα. Επίσης κάποια σπάνια σύνδρομα, όπως το σύνδρομο Marfan.

Πώς γίνεται η διάγνωση του κοιλιακού ανευρύσματος;

Αρχικά με μια απλή κλινική εξέταση, ο γιατρός μπορεί να υποπτευθεί την ύπαρξη ανευρύσματος. Η σφύζουσα μάζα στην κοιλιά μπορεί να είναι το πρώτο σημάδι για περαιτέρω εξετάσεις. Αυτές είναι το υπερηχογράφημα κοιλιάς και στη συνέχεια η αξονική τομογραφία άνω και κάτω κοιλίας για τον προσδιορισμό χαρακτηριστικών του ανευρύσματος (μέγεθος, θέση).

Ποιες θεραπείες υπάρχουν για το ανεύρυσμα της κοιλιακής αορτής;

Δύο είναι οι επιλογές αντιμετώπισης του κοιλιακού ανευρύσματος. Η μία είναι η κλασική ανοιχτή χειρουργική και η δεύτερη η ενδοαγγειακή EVAR).

• Ανοιχτή χειρουργική μέθοδος: Στην κλασική ανοιχτή χειρουργική μέθοδο γίνεται μια τομή στην κοιλιά. Από εκεί ο αγγειοχειρουργός φτάνει στην αορτή και αντικαθιστά το κατεστραμμένο τμήμα της με ένα συνθετικό μόσχευμα. Τα άκρα του μοσχεύματος αυτού είναι ίσα σε μέγεθος με τη φυσιολογική αορτή και ράβονται σε αυτήν, πάνω και κάτω από το ανεύρυσμα. Η διάρκεια είναι 2-4 ώρες και απαιτείται ολική αναισθησία. Ο/Η ασθενής πρέπει να παραμείνει για ένα ή δύο 24ωρα στη μονάδα εντατικής θεραπείας και ο γενικός χρόνος νοσηλείας στο νοσοκομείο είναι περίπου 5- 7 ημέρες. Η πλήρης ανάρρωση διαρκεί περίπου ένα (1) μήνα.
• Ενδοαγγειακή μέθοδος: Η ενδοαγγειακή μέθοδος πραγματοποιείται με μικρές τομές στις βουβωνικές περιοχές. Από την αρτηρία της βουβωνικής περιοχής εισάγεται στο σώμα ένα μόσχευμα, το οποίο μεταφέρεται στην επιθυμητή περιοχή μέσω ενός ειδικού καθετήρα. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης πραγματοποιείται συνεχώς ακτινοσκόπιση για τη σωστή καθοδήγηση του μοσχεύματος. Το μόσχευμα αυτό τοποθετείται μέσα στην αορτή και αναγκάζει το αίμα να περνά μέσα από αυτό και όχι από το ανεύρυσμα. Έτσι, δε δέχεται πιέσεις το ανεύρυσμα και εξαφανίζεται ο κίνδυνος ρήξης του. Η ενδοαγγειακή μέθοδος γίνεται είτε με γενική είτε με τοπική αναισθησία και έχει διάρκεια 2-3 ώρες. Ακόμα η επιβάρυνση του/ της ασθενούς είναι μικρότερη σε σχέση με την ανοιχτή χειρουργική, καθώς και ο χρόνος παραμονής του/της στο νοσοκομείο διαρκεί λίγες ημέρες. Η μετεγχειρητική παρακολούθηση αποτελείται από την κλινική εξέταση, απλή ακτινογραφία, υπερηχογράφημα, αξονική τομογραφία και πρέπει να γίνεται τον 1^ο, 6^ο και 12^ο μήνα και στη συνέχεια 1 φορά το χρόνο.

Ο αγγειοχειρουργός σας θα σας εμερώσει για  το ποια είναι η καταλληλότερη για την περίπτωσή σας  μέθοδος για να αντιμετωπιστεί το ανεύρυσμα.

The post Ανεύρυσμα appeared first on άς ώς | Αγγειοχειρούργος - Αγγειολόγος.

σκληροθεραπεία αφρός Αγγειοχειρουργός Αγγειολόγος Δρ. άς ώς Αθήνα

Πώς γίνεται η σκληροθεραπεία με αφρό;

Η μέθοδος αυτή είναι απλή, γρήγορη και ανώδυ. Η σκληροθεραπεία αφρός περιλαμβάνει την έκχυση της σκληρυντικής ουσίας μέσα στην πάσχουσα φλέβα με μια πολύ λεπτή βελόνα. Το διάλυμα αυτό ερεθίζει το εσωτερικό των τοιχωμάτων της φλέβας αδειάζοντας το αίμα από τη φλέβα και δημιουργώντας σκλήρυνση. Με αυτό το τρόπο, το σώμα σε διάστημα λίγων μηνών θα την έχει απορροφήσει. Στην κατευθυνόμε με υπερήχους σκληροθεραπεία με αφρό η διαδικασία είναι παρόμοια με την απλή σκληροθεραπεία. Εδώ η παρακέντηση γίνεται υπό την καθοδήγηση υπερήχων.  Με αυτό τον τρόπο η χορήγηση του διαλύματος γίνεται με απόλυτη ακρίβεια και ασφάλεια και έχουμε άμεσα αποτελέσματα. Μετά από κάθε συνεδρία, τοποθετούμε κατάλληλους ελαστικούς επιδέσμους και κάλτσες σε όλο το μήκος του ποδιού για μια (1) με δύο (2) εβδομάδες. Η πίεση που ασκείται πάνω στις φλέβες που έγινε η θεραπεία είναι πολύ σημαντική καθώς από αυτήν εξαρτάται, σε μεγάλο βαθμό, και η επιτυχία της θεραπευτικής μεθόδου. Κάθε συνεδρία διαρκεί περίπου 35-45 λεπτά με λίγες εβδομάδες διαφορά η καθεμία.  Στην σκληροθεραπεία με αφρό δεν χορηγείται καμιά αναισθησία, ολική ή τοπική.

Πόσες συνεδρίες σκληροθεραπείας με αφρό χρειάζονται συνήθως;

Πόσες συνεδρίες θα χρειαστεί κάθε ασθενής εκτιμάται στις αρχικές επισκέψεις με το γιατρό. Εξαρτάται από τον αριθμό και την έκταση των προβληματικών, ανεπιθύμητων φλεβών, αν και κατά μέσο όρο 2 -6 συνεδρίες επιφέρουν βελτίωση της τάξεως του 50-80%. Σημαντικός παράγοντας είναι η επιτρεπόμε ποσότητα σκληρυντικού,  καθώς υπάρχει περιορισμός στην χρήση του ανά συνεδρία. Έτσι, αν υπάρχουν πολλές προβληματικές φλέβες, θα απαιτηθούν περισσότερες. Κάθε φλέβα ανταποκρίνεται συνήθως σε μία σκληροθεραπεία με αφρό. Υπάρχει περίπτωση όμως να χρειαστούν και επαναληπτικές συνεδρίες για την ίδια φλέβα. Συνήθως τα αποτελέσματα είναι άμεσα, αν και σε κάποιους ασθενείς τα αποτελέσματα είναι ορατά μετά από τρεις (3) μήνες.

Ποια είναι τα πλεονεκτήματα στην σκληροθεραπεία με αφρό;

Η σκληροθεραπεία με αφρό είναι πιο αποτελεσματική από την απλή σκληροθεραπεία με υγρό. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η σκληρυντική ουσία σε μορφή αφρού είναι πολύ πιο παχύρευστη από την υγρή της μορφή. Όταν λοιπόν γίνεται έκχυση στις φλέβες ο αφρός εκτοπίζει και αντικαθιστά το αίμα, αντί να αναμιγνύεται με αυτό, δρώντας στα τοιχώματά τους περισσότερη ώρα και πιο αποτελεσματικά. Το δεύτερο πλεονέκτημα της σκληροθεραπείας με αφρό είναι ότι ο αφρός, καθότι παχύρευστος, είναι ορατός με το υπερηχογράφημα. Αυτό βοηθά το γιατρό στην πιο αποτελεσματική παρακολούθηση έκχυσης του αφρού μέσα στις φλέβες. Πολύ σημαντικό είναι το γεγονός ότι μετά το τέλος κάθε συνεδρίας μπορεί ο ασθενής να επιστρέψει στις καθημερινές του δραστηριότητες. Η σκληροθεραπεία με αφρό είναι μια μη χειρουργική μέθοδος, δεν υπάρχουν μετεγχειρητικοί πόνοι και δεν απαιτείται νοσηλεία σε νοσοκομείο. Αυτό που πρέπει να κάνει ο κάθε ασθενής μετά τη συνεδρία είναι να εφαρμόσει τους ειδικούς ελαστικούς επιδέσμους ή το ελαστικό καλσόν για δεκαπέντε (15) περίπου ημέρες. Οι συνεδρίες διαφέρουν αναλόγως την βαρύτητα  κάθε περιστατικού.

Συχνές ερωτήσεις

• Μπορούν όλοι οι ασθενείς να υποβληθούν σε σκληροθεραπεία με αφρό;

Σχεδόν όλοι μπορούν να υποβληθούν σε σκληροθεραπεία με αφρό, εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις. Αυτές είναι οι εξής: έγκυες γυναίκες και γυναίκες που θηλάζουν, άτομα με σακχαρώδη διαβήτη, ασθενείς που παίρνουν αντιπηκτικά φάρμακα και άτομα με ιστορικό φλεβικού θρομβοεμβολισμού.

• Χρειάζεται να κάνω κάποιες εξετάσεις πριν τη σκληροθεραπεία με αφρό ή να προσέξω κάτι;

Κατά την πρώτη επίσκεψή μας στον αγγειοχειρουργό μας, εκείνος θα αποφασίσει αν θα χρειαστεί να γίνει εξέταση με υπερηχογράφημα triplex φλεβών κάτω μελών, ώστε να καθορίσει το μέγεθος του προβλήματος των φλεβών. Πριν την σκληροθεραπεία με αφρό θα πρέπει να αποφεύγετε τις ασπιρίνες και άλλα μη στερινοειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Επίσης, ενυδατικές κρέμες, λοσιόν και λάδια στα πόδια θα πρέπει να αποφεύγονται ένα 24ωρο πριν τις ενέσεις.

• Τι επιπλοκές μπορεί να δημιουργηθούν από τη σκληροθεραπεία με αφρό;

Οι επιπλοκές από τη σκληροθεραπεία με αφρό είναι σπάνιες. Η πιο συχνή επιπλοκή είναι η δυσχρωμία κατά μήκος της φλέβας χρώματος καφέ. Εξαφανίζεται μό της, αλλά κάποιες φορές μπορεί να καθυστερήσει. Μικρές φουσκάλες ή μικρή μελανιά μπορεί να εμφανιστεί στην περιοχή που έγινε η έκχυση του διαλύματος, αλλά και αυτά υποχωρούν σε λίγες ημέρες. Σπανιότερα μπορεί να δημιουργηθεί μικρή πληγή στο ίδιο σημείο που όταν επουλωθεί δεν θα είναι εύκολα ορατή. Άλλες σπάνιες παρενέργειες είναι αλλεργικές αντιδράσεις ( δύσπνοια, κνίδωση), η παροδική διαταραχή της όρασης, κεφαλαλγία και εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση.

• Αν αφαιρέσω αυτές τις προβληματικές φλέβες μπορεί να δημιουργηθεί ζημιά;

Όχι, η αφαίρεση των κιρσών και γενικότερα των προβληματικών φλεβών δεν δημιουργεί κανένα πρόβλημα. Αντιθέτως, από τη στιγμή που οι φλέβες αυτές έχουν πάψει να λειτουργούν με την αφαίρεσή τους βελτιώνεται η κυκλοφορία του αίματος.

• Ποια είναι η αίσθηση μετά τη σκληρθεραπεία με αφρό;

Μετά τη συνεδρία θα αισθάνεστε εντελώς φυσιολογικά. Θα χρειαστεί να φορέσετε ειδικούς ελαστικούς επιδέσμους ή ελαστικό καλσόν για 15 ημέρες περίπου. Αμέσως μετά τη θεραπεία μπορείτε να επιστρέψετε κανονικά στις δραστηριότητές σας. Καλό θα ήταν να αποφύγετε την έντο άσκηση για 15 μέρες, την έκθεση στον ήλιο και τα πολύ ζεστά μπάνια. Επίσης, την αποτρίχωση με κερί για ενάμιση μήνα περίπου.

• Με τη σκληροθεραπεία με αφρό αποκλείουμε την πιθανότητα εμφάνισης νέων κιρσών;

Η εμφάνιση κιρσών είναι μια γενετική προδιάθεση. Άρα το άτομο με κιρσούς μπορεί να εμφανίσει νέους, ασχέτως αν έχει προηγηθεί θεραπεία. Καλό θα ήταν η επανάληψη της σκληροθεραπείας κάθε 1-2 χρόνια σε νέες προβληματικές φλέβες που ίσως υπάρξουν.

Συνοψίζοντας:
Η σκληροθεραπεία με αφρό είναι μια θεραπεία αντιμετώπισης των κιρσών και ευρυαγγειών γρήγορη, ανώδυ και εύκολη. Κάθε συνεδρία διαρκεί από λίγα λεπτά έως περίπου 1 ώρα και συνήθως απαιτούνται 2-6 συνεδρίες. Το ποσοστό βελτίωσης από τις πρώτες αυτές θεραπείες ανέρχονται στο 80%.  Καθότι μη χειρουργική μέθοδος η επιστροφή στο καθημερινό μας πρόγραμμα γίνεται άμεσα χωρίς πόνο και νοσηλεία. Το μόνο που χρειάζεστε μετά τη σκληροθεραπεία με αφρό είναι η χρήση ελαστικού καλσόν ή ελαστικών επιδέσμων ώστε να ασκείται η κατάλληλη πίεση στις φλέβες. Επιδιορθώνει και εξαφανίζει τις προβληματικές φλέβες, ανακουφίζει από τα συμπτώματα της φλεβικής ανεπάρκειας και τις επιπλοκές της και προσφέρει και το επιθυμητό αισθητικό αποτέλεσμα.

The post Σκληροθεραπεία με αφρό appeared first on άς ώς | Αγγειοχειρούργος - Αγγειολόγος.

Η παραγωγή θρόμβων είναι μια σημαντική λειτουργία γιατί εμποδίζει την απώλεια αίματος σε αγγεία που έχουν τραυματιστεί.

Όταν ένα αγγείο υποστεί μια ζημιά, το σώμα χρησιμοποιεί αιμοπετάλια για να σχηματίσει ένα θρόμβο και να αποτρέψει την εκροή αίματος.

Όμως παρουσία κατάλληλων συνθηκών μπορεί να σχηματιστούν θρόμβοι αίματος ακόμη και όταν δεν υπάρχει τραυματισμός  σε κάποιο αγγείο.

Αυτή η παθολογική θρόμβωση είναι ιδιαίτερα σοβαρή γιατί μπορεί να επιφέρει απόφραξη ή διακοπή της κυκλοφορίας του αίματος.

θρόμβωση Αγγειοχειρουργός Αγγειολόγος Δρ. άς ώς Αθήνα

Ποιες οι αιτίες εκδήλωσης της θρόμβωσης;

Η θρόμβωση συνήθως οφείλεται σε τρεις παράγοντες:

• Στη σύνθεση του αίματος (υπερπηκτικότητα)
• Στο αγγειακό τοίχωμα (ενδοθηλιακή δυσλειτουργία)
• Σε διαταραχές της ροής του αίματος (στάση αίματος)

Αρτηριακή θρόμβωση

 Η αρτηριακή θρόμβωση είναι η δημιουργία ενός θρόμβου σε μία αρτηρία. Προκαλεί παρεμπόδιση στη ροή του αίματος και τη μεταφορά οξυγόνου και θρεπτικών ουσιών με συνέπεια τη δυσλειτουργία του αντίστοιχου οργάνου. Είναι πιο σπάνια από τη φλεβική και συναντάται πιο συχνά σε περιπτώσεις που το τοίχωμα των αρτηριών υφίσταται βλάβες που ενεργοποιούν τη συγκόλληση αιμοπεταλίων και την πήξη του αίματος.

Φλεβική θρόμβωση

 Η φλεβική θρόμβωση είναι ο σχηματισμός θρόμβου μέσα στα φλεβικά αγγεία. Είναι μια συχνή πάθηση κατά την οποία παρεμποδίζεται η επιστροφή του αίματος από τα όργανα και τους περιφερικούς ιστούς. Διακρίνεται σε:

• εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση: αναφερόμαστε στη θρόμβωση του αίματος σε εν τω βάθει  φλεβικά στελέχη  που βρίσκονται μεταξύ των  μυϊκών ομάδων, συνήθως εμφανίζεται στην περιοχή των κμών και κατά σειρά συχνότητας  στους μηρούς και την λεκά.
• επιπολής θρομβοφλεβίτιδα: αφορά τη θρόμβωση φλεβών που βρίσκονται επιφανειακά, κάτω από το δέρμα.

Πως γίνεται η διάγνωση της θρόμβωσης;

 Όταν υπάρξει υποψία για θρόμβωση ο ασθενής προχωρά σε μια σειρά εξετάσεων που περιλαμβάνουν:

• υπερηχογράφημα (Doppler – Triplex): μας δίνει εξαιρετικά ακριβείς πληροφορίες για τη ροή του αίματος στις αρτηρίες και τις φλέβες και μας επιτρέπει να διαπιστώσουμε την ύπαρξη στενώσεων ή αποφράξεων
• φλεβογραφία: δε γίνεται πολύ συχνά στις μέρες μας, αλλά βοηθά στην ανίχνευση ανωμαλιών στις φλέβες
• εργαστηριακή εξέταση για τον προσδιορισμό της τιμής των D-Dimers:  αν είναι αρτική είναι σχεδόν αδύνατο ο ασθενής να έχει φλεβική θρόμβωση
• αξονική αγγειογραφία: γίνεται για να διαπιστωθεί τυχόν θρόμβωση των λαγόνιων φλεβών ή της κάτω κοίλης φλέβας

Παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση θρόμβωσης

 Πιθανοί παράγοντες που ευνοούν την εκδήλωση θρόμβωσης είναι:

• παρατεταμέ κατάκλιση/ακισία
• κληρονομικότητα (συγγενής με φλεβική ανεπάρκεια ή με διαταραχή πήξης του αίματος)
• προηγούμε χειρουργική επέμβαση ή τραυματισμός (κυρίως σε γόνατα, κοιλία, ισχία)
• παχυσαρκία
• κάπνισμα
• καρκίνος ή θεραπεία καρκίνου
• εγκυμοσύ
• χρήση αντισυλληπτικών χαπιών ή ορμονοθεραπεία
• καρδιακή ανεπάρκεια, έμφραγμα, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο

Πώς αντιμετωπίζεται η θρόμβωση;

 Η θεραπεία στις περισσότερες περιπτώσεις περιλαμβάνει λήψη αντιπηκτικών. Τα αντιπηκτικά εμποδίζουν τη δημιουργία ενός νέου θρόμβου, αλλά δεν μπορούν να καταστρέψουν ένα θρόμβο που υπάρχει ήδη.

Η αντιπηκτική αγωγή με ηπαρί γίνεται υποδορίως για 5 με 7 ημέρες και στη συνέχεια ο ασθενής λαμβάνει ένα αντιπηκτικό χάπι για 3 με 6 μήνες. Μέσα σε αυτό το διάστημα γίνονται εξετάσεις αίματος για να ελέγχονται τα επίπεδα της αντιπηκτικής δράσης. Οι τιμές θα πρέπει να είναι  τέτοιες ώστε:

• να προλαμβάνεται ο σχηματισμός νέου θρόμβου
• να μην προκαλείται αιμορραγία

Στην περίπτωση που υπάρχει ήδη ένας θρόμβος ο γιατρός θα κρίνει εάν πρέπει να τον διαλύσει. Η διαδικασία που ακολουθείται ονομάζεται θρομβόλυση και γίνεται με την έγχυση θρομβολυτικού φαρμάκου μέσω ενός ειδικού καθετήρα. Αποτελεί μια ελάχιστα επεμβατική μέθοδο.

Μόνο σε περιπτώσεις που η θρόμβωση των φλεβών είναι εκτεταμέ και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με μια από τις παραπάνω  θεραπείες, ο αγγειοχειρουργός προχωρά σε χειρουργική αφαίρεση του θρόμβου.

The post Θρόμβωση appeared first on άς ώς | Αγγειοχειρούργος - Αγγειολόγος.